BANOVI KRALJEVINE JUGOSLAVIJE. Biografski leksikon, urednici: Momčilo PAVLOVIĆ, Predrag VAJAGIĆ, Nebojša STAMBOLIJA, Beograd 2019.
...U skladu sa ideologijom integralnog jugoslovenstva, prilikom formiranja banovina nije se vodilo računa o ranijim istorijskim celinama. One su, po ugledu na francuska rešenja unutrašnje uprave, nosila, kao i francuski departmani, imena reka. Slovenija je, u celini, bila u sastavu Dravske banovine sa sedištem u Ljubljani, Hrvatska je podeljena na Savsku, sa sedištem u Zagrebu, i Primorsku banovinu, sa sedištem u Splitu. Primorskoj banovini (nije bilo dovoljno velike reke za zbirno ime) dodat je i deo zapadne Hercegovine, a Bosna je podeljena na Vrbasku i Drinsku banovinu (sa dodatim srezovima iz Srbije). Istočna Hercegovina sa Dubrovnikom i Metohijom uključena je u sastav Zetske banovine sa sedištem na Cetinju. Zapadni delovi Srbije ušli su u sastav Moravske banovine, Vojvodina s delom Srbije u Dunavsku banovinu, a po obimu najveća bila je Vardarska banovina s Makedonijom, Kosovom i delom današnje južne Srbije.......Biografije 68 ličnosti predstavljenih u ovom leksikonu čine političku i činovničku elitu na koju se kralj oslonio u svojim namerama da radikalno preuredi unutrašnje odnose u zemlji uvodeći lični režim... Pored biografija banova i upravnika grada Beograda u ovom leksikonu predstavljene su i biografije njihovih pomoćnika koji su u značajnijem vremenskom periodu bili vršioci dužnosti. Budući da je imenovanje i postavljanje u nekim banovinama, poput Vrbaske, odlagano iz političkih razloga, neki pomoćnici su njima rukovodili čak i po nekoliko godina...
https://doi.org/10.29362/2312.2019.pav